Młody lekarz podejmuje pracę w szpitalu psychiatrycznym w początkach okupacji. Jego idealizm szybko zderzy się z realiami: zmęczony i wycofany dyrektor, stosujący przemocowe metody doktor Rygier, doktor Kauters, naukowiec poświęcający w imię nauki życie pacjenta, owładnięty obsesjami doktor Marglewski tworzą mikrokosmos rządzący się własnymi prawami. Do czasu. Niemcy planują likwidację szpitala.
Filmowy moralitet podejmujący problematykę odpowiedzialności w warunkach ostatecznego zagrożenia.

Nagrody

1979 - FPFF:
- Nagrody Główne - Srebrne Lwy Gdańskie - I Nagroda - Edward Żebrowski
- Brązowe Lwy Gdańskie - Najlepszy dźwięk (1980,1981,1982-89) - Małgorzata Jaworska
- Nagroda Polskiej Federacji DKF-ów - Najlepszy film - Edward Żebrowski
1979 - LFF - Nagroda Don Kichota - Najlepszy film - Edward Żebrowski - za podjęcie problematyki zagrożenia podstawowych wartości ludzkich oraz poruszająca w formie, nie znaną młodemu pokoleniu, wizję czasów pogardy
1979 - Locarno, MFF - Wyróżnienie Specjalne - Zdobywca w konkursie międzynarodowym - Edward Żebrowski