Marzec 1953 roku, data, który wpłynie na bieg historii i losy milionów ludzi. Umarł Stalin. Na razie jednak czas stanął w miejscu, nie czuć jeszcze powiewu Nowego.
Brudne warszawskie podwórko-studnia między zaniedbanymi kamienicami zamieszkanymi przez ubogich ludzi to miejsce zabaw ich dzieci. Zabaw takich samych jak straszna rzeczywistość, którą umorusane dzieciaki w podartych ubraniach odtwarzają, kopiując świat dorosłych. Przemoc, okrucieństwo, oszustwo, władza nad innymi – pod nieobecność rodziców na podwórku króluje strach i przemoc wobec słabszych.
Nakręcony w roku 1983 fabularny debiut Roberta Glińskiego na premierę w kinach musiał czekać aż 5 lat.

Nagrody

1987 - FPFF - Wyróżnienie Dziennikarzy
1987 - Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych "Młodzi i Film" - Nagroda za debiut reżyserski -
Robert Gliński
1987 - Mannheim, MTF:
- Dukat Filmowy
- nagroda FIPRESCI
- Międzynarodowa Katolicka Nagroda Filmowa